Kanji zijn naast praktische letters ook kunst. Shodoh is de Weg van het Schrift. In Japan krijgen kinderen een
inleiding in Shodoh, maar het wordt veel beoefend. Ieder nieuwjaar wordt aan de
Kiyomizu-dera tempel de Kanji van
het jaar uitgekozen.
| Een Suzuri, een bakje waarop je een inktblok in water wrijft. | |
| Sumi, het inktblokje zelf, gemaakt van roet en gelatine. Je ruikt de kwaliteit van het blokje. | |
| Een penseel of Fude. Zij hebben bijzondere eigenschappen, namelijk de kwast is kegelvormig, het haar is zeer zacht in vergelijking met schilderkwasten en het handvat is uit bamboe. | |
|
|
| Een Bunchin, een gewicht om het papier op zijn plek te houden | |
|
|
| Het papier, Hanshi en een Shitajiki. Men denkt dat Hanshi net als Papyrus uit riet wordt gemaakt maar dit is onjuist; het is, net als gewoon papier, uit hout. Toch is het bijzonder omdat het een gladde kant en een ruwe kant heeft, op de gladde kant schrijf je, de ruwe kant zorgt ervoor dat het papier niet schuift. De Shitajiki is een dunne kussen waarom het papier rust. | |
De Hiragana zijn uit de Kanji ontstaan vanuit de Shodo. Kaisho is de strakke schrijfstijl waar ieder streep duidelijk zichtbaar is. Gyousho is vloeiender, zachter en gevoeliger maar ook dynamischer. Sousho is een extreme vorm van Gyousho en de karakters zijn onherkenbaar als je geen Shodoh kent. Hieruit werd langzaam de Hiragana; de Manyo-gana, de Kanji die men puur voor de klank schreef, werden omgevormd tot de Hiragana die U kent. Zie beneden een voorbeeld.
|
|
Verder bestaan er Reisho en Tensho, de archaische vormen van Shodo. In ons archief staan nog meer voorbeelden.